Περίπου ένα στα χίλια βρέφη γεννιέται με εξάρθρημα ισχίου με την κεφαλή του μηριαίου να μην βρίσκεται στη φυσιολογική της θέση, στην κοτύλη. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες κινδύνου για τη δυσπλασία ισχίου περιλαμβάνουν το οικογενειακό ιστορικό, ισχιακή προβολή και εύκαμπτες παραμορφώσεις των πελμάτων. Ωστόσο, το 60% των παιδιών με δυσπλασία ισχίου δεν έχουν προδιαθεσικούς παράγοντες κινδύνου. Εάν διαγνωστεί κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής, το DDH μπορεί να αντιμετωπιστεί σχετικά εύκολα με ένα εύκαμπτο νάρθηκα. Η αποτυχία της θεραπείας ή η καθυστέρημένη παρουσίαση και διάγνωση οδηγεί σε προβλήματα στη βαδιση και ανισοσκέλεια στην παιδική ηλικία και σε πόνο και οστεοαρθρίτιδα στην πρώιμη ενήλικη ζωή.
Στο ιατρείο προσφέρουμε ένα πρόγραμμα παρακολούθησης για το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου με στόχο την αποθεραπεία της πάθησης σε βρεφική ηλικία χωρίς την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης. Τα βρέφη υποβάλλονται προληπτικά σε κλινική εξέταση και σε υπερηχογράφημα. Εάν εντοπιστεί παθολογία, το εξάρθρημα θεραπεύεται με τη χρήση ενός απλού νάρθηκα τύπου Pavlik.
Η μόνη λύση μετά από την ηλικία όπου το παιδί ξεκινά να περπατά, είναι η χειρουργική παρέμβαση και η ανοικτή ανάταξη του εξαρθρήματος του ισχίου. Οι διαδικασίες συχνά συνοδεύονται από οστεοτομίες λεκάνης και μηριαίου οστού.