Το παχύ έντερο είναι η συνέχεια του λεπτού εντέρου και πρόκειται για ένα σωλήνα μεγάλης χωρητικότητας, ο οποίος εκτείνεται από το τυφλό μέχρι και τον πρωκτό (μαζί με το ορθό). Το παχύ έντερο αποτελείται από το τυφλό, το ανιόν, το εγκάρσιο, το κατιόν, το σιγμοειδές, το ορθό και τον πρωκτό.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού είναι η πιο συχνή κακοήθης πάθηση του πεπτικού και είναι η 2η σε συχνότητα και θνησιμότητα μετά τον καρκίνο του πνεύμονα. Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία, με μεγαλύτερη συχνότητα μετά την 5η δεκαετία ζωής. Η συχνότητά του αυξάνει με την ηλικία, ενώ προσβάλλει και τα δύο φύλα.
Η κολονοσκόπηση αποτελεί την εξέταση εκλογής για τον έλεγχο του παχέος εντέρου τόσο σε συμπτωματικούς όσο και σε ασυμπτωματικούς ασθενείς. Εντοπίζει όλες τις βλάβες κατά μήκος του παχέος εντέρου, ενώ προσφέρει τις δυνατότητες της πολυπεκτομής και της λήψης βιοψιών. Είναι σημαντικό να εξετάζεται όλο το μήκος του παχέος εντέρου για την ανάδειξη πιθανών σύγχρονων βλαβών, ενώ εάν κακοήθης απόφραξη αποκλείει την προεγχειρητική κολονοσκόπηση, αυτή θα πρέπει να πραγματοποιείται αργότερα.
Μόλις γίνει η διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου, ο ασθενής πρέπει να κάνει απεικονιστικό έλεγχο για την έκταση της νόσου (τοπική και απομακρυσμένη), ώστε να μπορέσουμε να καθορίσουμε τη θεραπεία του και την πρόγνωση. Η προεγχειρητική κλινική σταδιοποίηση γίνεται με τη φυσική εξέταση (αναζήτηση ασκίτη, ηπατομεγαλίας, έλεγχος για λεμφαδενοπάθεια, δακτυλική εξέταση σε καρκίνο ορθού) αλλά και με αξονική τομογραφία κοιλίας- πυέλου και θώρακος.